Ples i muzika širom planete predstavljaju jedan od omiljenih vidova rekreacije. Uz ples se čuva i unapređuje zdravlje, lako se troše kalorije, vrlo brzo popravlja raspoloženje, razvija se samopouzdanje. Uz muziku i pokret držanje nam je bolje, jačamo muskulaturu, poboljšavamo kondiciju, oslobađamo se napetosti i stresa jer smo opušteni i zadovoljni dok plešemo. I povrh svega toga, ples poboljšava pamćenje i oslobađa emocije
Sportski ples jedna je od disciplina kojom mogu da se bave gotovo svi. Iako je riječ o izuzetno atraktivnoj, međunarodno priznatoj i standardizovanoj sportskoj disciplini, sportski ples predstavlja jedinstveni spoj sporta i umjetnosti. Pod sportskim plesom se podrazumjeva pet latinoameričkih plesova (samba, ča-ča-ča, rumba, paso doble, džajv) i pet standardnih plesova (engleski valcer, tango, bečki valcer, sloufoks, kvikstep), sa precizno definisanim pravilima.
Njegova zanimljiva historija seže u dvadesete godine prošlog vijeka, kada su plesne zabave prerasle u takmičenja. Nastajući iz oblika društvenog plesa, svoj pobjedonosni pohod započinje 1920. godine u Engleskoj, gde se najprije započelo sa organizovanim razvojem i standardizacijom koraka i plesnih pravila.
Prvo zvanično svjetsko prvenstvo održano je u Londonu 1922, i to u standardnim plesovima. Jedno od najpoznatijih takmičenja od početka razvoja sportskog plesa jeste upravo Otvoreno prvenstvo Velike Britanije, koje se održava u gradu Blackpool-u još od 1931. godine.
Prva Svjetska plesna federacija osnovana je 1935. godine u Pragu. Poslije Drugog svjetskog rata se ponovo organizuje 1956. godine, a 1990. mijenja ime u International Dance Sport Federation (IDSF). Ova organizacija 1995. godine dobija potvrdu Međunarodnog olimpijskog komiteta da se sportski ples priznaje kao sportska disciplina, a 1997. godine postaje punopravni član Međunarodnog olimpijskog komiteta.
U LATINORITMU
Latinoamerički plesovi su poznati po svom lepršavom stilu i strastvenom zanosu i sve veću popularnost stiču u cijelom svetu. Afrički ples, kao kulturološku vrijednost, sa sobom su ponijeli robovi u novu domovinu, u Južnu Ameriku u 17. i 18. vijeku. Nasuprot tome, mnogo više vremena je bilo potrebno da afroamerikanci preseljeni u Sjevernu Ameriku izbore priznanje bijelaca i da se prihvati njihov plesni stil.
Stapanje crnih i belih elemenata plesa stvorilo je tek krajem 19. vijeka jedan afroamerički stil, koji je ujedno označio početak jazz ere. U Evropi latinoamerički plesovi su se pojavili dvadesetih i početkom tridesetih godina 20. vijeka. U plesnim dvoranama 1924/25. godine prvi se put plesala samba, a 1931. godine rumba. Pravi prodor latinoameričkih plesova dogodio se tek poslije II svjetskog rata, pedesetih godina.
OMILJENI SAMBA, RUMBA, ČA-ČA-ČA
Ča-ča-ča je nastao u Havani, kubanskoj prestonici, polovinom prošlog vijeka i ubrzo postao jedan od omiljenijih plesova na takmičenjima u latinoameričkim plesovima. Nastao je iz plesa mambo, kao veoma ritmičan, temperamentan i slobodan ples sa dosta izazovnih pokreta i mrdanja kukovima. Ime je dobio po zvuku koje su pravile štikle plesača dok plešu.
Samba je tipičan brazilski ples koji se nekada plesao na obrednim svečanostima koje su se priređivale u čast bogova. To je radostan, veseo i razigran ples u kome do izražaja dolaze pokreti kukovima i širi se duh i raspoloženje brazilskog karnevala.
Veoma popularni i na svoj način posebni su svakako i rumba, senzualan ples porijeklom sa Kariba, i paso doble, strastven ples koji dočarava borbu toreadora, kao i džajv, koji je zapravo spoj svih plesova koji su se javili 30-ih godina lindi-hop, bluz, sving; 40-ih bugi-vugi, bibop i 50-ih rokenrol. Ove plesove koji su tada bili popularni u SAD američki vojnici su prenijeli u Evropu i oni su vrlo brzo doživjeli slavu jer je njihova muzika brza, pokretna, temperamentna, bezbrižna, osvajajuća, puna životne energije, vesela, mladalačka i prosto zove na ples!
SVE BLAGODETI POKRETA UZ MUZIKU
Brojni elementi opravdavaju epitet ,,sportski ples“. Najbitniji su snaga, brzina, koordinacija, izdržljivost, gipkost, muzička interpretacija, gracioznost, disciplina i timski rad. Način izvođenja tehnike i koreografije zahtijeva posebnu estetiku koja sportski ples vezuje za pojam umjetnosti. Iz tog razloga sportski ples predstavlja most između umjetnosti i sporta.
Za svakog plesača, a posebno za one plesače koji se plesom bave profesionalno, izuzetno je važan i zdrav način života, kao i ishrana koja obezbjeđuje dovoljno energije i neophodne vitamine i minerale.
Imajući u vidu angažovanje cijelog tijela tokom izvođenja plesova, mišićno-zglobni sistem plesača je često pod opterećenjem i zahtijeva dodatnu pažnju. U ishrani svakog plesača važan je unos dovoljne količine bjelančevina, vitamina C (važnog za sintezu kolagena i zdravlje hrskavice i zglobova), magnezijuma (za dobar rad neuromišićnog sistema), cinka, kalijuma, kalcijuma…
Sportski ples, vješta kombinacija sporta i umjetnosti, zavređuje veliku pažnju upravo zbog pozitivnog uticaja na razvoj zdravih mladih generacija. U svijetu modernih tehnologija, uticaja društvenih mreža i otuđenosti izbor za kvalitetno provedeno vrijeme i druženje može da bude upravo ples.
Ples je univerzalan jezik kojim mogu da se izraze svi! Plešite onoliko koliko vam prija, na podijumu ili u vašoj sobi, u društvu ili sami – kod plesa je jedino važno da vam je lijepo!
ZDRAVI, RASPOLOŽENI I LEPI
Bavljenje plesom, makar i rekreativno, može da ima više pozitivnih aspekata:
• povećava fleksibilnost, poboljšava cirkulaciju, tonus tela,
• poboljšava držanje, ravnotežu i koordinaciju,
• podstiče razvoj motornih veština,
• unapređuje fizički, mentalni i emocionalni razvoj,
• nudi prostor za istraživanje, otkrivanje i razvoj instinkta za pokret,
• omogućava da iskažete svoje misli i osećanja, ali i da razumete misli i osećanja drugih,
• obogaćuje učenje, budi osećaj za lepo, daje novo značenje pokretu i obliku.